دیدبان مسجدسلیمان : این کتاب توسط انتشارات نشر اکنون با تیراژ ۵۰۰ نسخه چاپ شده است.
در بخشی از این کتاب آمده است :
من دختری از نفتونم ، و نفتون سرا پا عشق وشور زندگی بود ، شاید دختران بی بیان یا که چشمه علی یا نمره یک و کـَلگِه هم همچون من می اندیشند و در هرکجای این دنیای پهناور که باشند بازهم دلشان هوای محله کودکی وجوانی شان را میکنند و بی شک دارای خاطراتی مشابه و نزدیک به هم هستیم ، چرا که ما همه در سرزمینی مملو از عشق و صداقت و یک رنگی همراه با طبعی بزرگ که از ایل بختیاری در وجودمان رخنه داشته و با فرهنگ پیشرفته مو طلایی های اروپایی توأم گشته ، بزرگ شده ایم و این خود دلیل بارزیست که شهر ما و مردمانش را متفاوت ساخته است.
نفتون برای من نهایت آمال و آرزوهایم بود ، کودکی شیرین همراه با بوی نم لین ها ، صدای ریزش باران بر پِلیت‌های بام خانه ، بوی لذت بخش نانِ تیری مادر پز ، دوستیهای به یادماندنی و دختران زیبا و محجوب همراه با پسرانِ فهیم و محبوب و ورزشکارِ نفتون را هرگز نمی توانم به دستِ فراموشی بسپارم ، و همیشه فریادی در گلو دارم که میگوید : ای کاش وسعت دنیا ، فقط به اندازه نفتون مسجدسلیمان بود.
گفتنی است گلچهر یاوری ، از چهره های برجسته ادبی شهر مسجدسلیمان ، عضو تیم بسکتبال استان خوزستان ، دبیر و مربی ورزش ، مدیر و معاون مدارس مختلف در این شهرستان بوده است.
وی در سال ۱۳۲۷ در منطقه «نفتون» زاده شد . یاوری تدریس را از دبیرستان دکتر اقبال آغاز کرد و سپس معاون دبیرستان انصاری و بعد مدیر مدرسه راهنمایی فروغ شد.
وی سپس به عنوان معاونت دبیرستان دکتر اقبال و بعد از آن در دبیرستان انصاری مشغول به کار شد . یاوری پس از چند سال به تهران منتقل و در آنجا به مقام بازنشستگی نائل شد.
