دیدبان مسجدسلیمان : پیشاپیش فرارسیدن سال نو و نوروز را به همه ی مخاطبین تبریک عرض میکنم و امیدوارم در سال نو شاهد رویدادهای مسرت بخشی باشید.
در آستانه سال نو و پیشواز نوروز از قدیم تا امروز مردم ایران زمین علاقه داشتند رنگ بوی کهنگی را از زندگی خود بزدایند و با تغییر و تحول به استقبال سال جدید بروند که این علاقه و تمایل ناشی از دگرگونی های طبیعت بوده است که زمین خفته در زمستان با رویش بهاری جان تازه ای به خود میگیرد.
اگر “شهر ما خانه ماست” را در نظر بگیریم ، همانگونه که مردم در استقبال از بهار خانه تکانی را از محیط خانه و زندگیشان تا روح و روان خود آغاز میکنند ؛ شهروندان نیز انتظار دارند شهر و محل زندگیشان به استقبال بهار و سال نو پیش رود.
وضعیت کنونی شهر ما در آستانه رنسانس طبیعت و آمدن بهار و نوروز همچنان در رخوت و تاریکی به سر می برد و شهرداری به عنوان مجری، گویا برنامه ای برای استقبال از این رخداد میمون و مبارک ندارد.
معابر را خاک گرفته است و زیبا سازی اش به فراموشی رفته است.
بلوارها رنگ و رویی ندارند و خبری از کاشت گل و گیاه نیست حتی همان کار مرسوم هرسال رنگ آمیزی جدول های بلوار هم به چشم نمی آید.
اصلاح اسفالت های برش زده بلای جان خودرو های شهری شده است و از آنچه بود بدتر و فجیع تر شده است.
میادین شهر خصوصا میدان جانباز و خبرنگار و نمره یک در بدترین حال خود رها شده اند.
سد معبر وانتی های میوه فروش و برپایی بهون و چادر در کنار معابر ، چهره ای زشت و آلوده به شهر داده است و هر ببینده ای را آزار می دهد . هرچند متاسفانه خوگیری شهروندان این مسئله را برای آنها عادی کرده است.
قیر پاشی و سیاه کردن معابر که شهرداری در محلات خصوصا کلگه انجام داده است تا خدمت به آن بگوییم اتلاف منابع است و هدر دادن بیت المال!
در تمام پیاده رو بساط ها گسترانیده شده است. انبوهی از کفش و ….که اجازه پارک به خودرو ها و عبور و مرور به رهگذران نمی ذهد.
حبوانات اهلی و وحشی خصوصا سگ های ولگرد شهر را زیستگاه خود کرده اند و پل های روگذر عابر پیاده محل تردد حیوانات اهلی شده اند.
ناوگان عمومی شهر ماشین ها زباله جمع کن و……از رده خارج شده اند و خود مسبب آلودگی صوتی و آلودگی هوا شده اند.
پارک شهربازی در سکوت و تاریکی است و پارک ها و بوستان های دیگر هم وضع خوشی ندارند و مثال و نمونه ای برای بی تدبیری مسئولان شده اند.
سلامت روانی شهروندان مسئله دیگری است که از آن غافل شده اند .آرامستان های شهر بدون دیوار و شهر مملو از بنرهای ترحیم !
از دشت زباله ای که شهردار خود معترف به آن بود و اثراتی که بر محیط زیست میگذارد چگونه چشم ببندیم؟
با این چشم انداز باید خوشحال باشیم که وضعیت شهر قرمز شده است و حداقل از میهمانان نوروزی را استقبال نمی کنیم و گرنه در این وضع آشفته زبان زد عام و خاص می شدیم.
فرمانداری شهرستان به عنوان راس هرم مدیریتی نیز منفعل عمل کرده است و یک هفته مانده به نوروز ، ستاد نوروزی خود را تشکیل نداده است تا هماهنگی های لازم میان ادارات را انجام دهد.
شهرداری را به جرات میتوانیم دافع مردم نسبت شهر و‌زادگاه خویش معرفی کنیم چرا که با بی برنامه گی خود و حیف و میل بیت المال سبب این آشفتگی شده است.
نکته جالب اینکه مسبین این آشفتگی و به قهقهرا بردن شهرمان قصد ورود به شورای شهر را دارند سوال بحق مطالبه گران و عموم شهروندان این است که؛
اگر این مشکلات و ویرانی ها نتیجه ی عملکرد این عزیزان است چرا باید به آنها اعتماد کنیم و به آنها فرصت ورود به شورای شهر را بدهیم؟
دلسردی شهروندان برای حضور در انتخابات شورای شهر و عدم اعتماد به انتخابات ناشی از همین عامل است. شهرداری خود نیاز به یک رنسانس دارد تا بتواند ابتدا در خود تغییر و تحول ایجاد نموده و سپس به توسعه ی شهری شهرستان اندیشه کند.
شهری در ریل توسعه ی شهری قرار می گیرد که شهرداری آن موفق باشد و این امر را در شهر ما دیده نمی شود.
لذا توصیه می شود ما شهروندان انتظارات و ملاک های انتخاب نامزدهای شورای شهر را با وسواس و دقت بیشتری مدنظر داشته باشیم و از هیجانات و تصمیم ها و انتخاب های نامعقول جدا اجتناب کنیم و ملاک انتخاب ما شایسته سالاری باشد.
به امید روز های بهتر برای شهر و شهروندان مسجدسلیمانی
یونس رفیعی منجزی – کارشناس ارشد جامعه شناسی
