گفتگوی خودمونی با قاضی القضات تکواندو خوزستان

لطفا خودتان را معرفی کنید؟
به نام خدا پیش از معرفی خودم لازم میدونم از حضور شما پیشکسوت ارزنده در عرصه ورزش و رسانه تقدیر و تشکر کنم که همواره مترصد بالابردن و ارتقاء سطح ورزش استان بوده و با نقدهای سازنده و راهنمایی های مفید به فایده خودتان در این عرصه زحمات فراوانی متقبل شدید.
من اسماعیل ( فرید ) اسفندیاری هستم مربی بین المللی از آکادمی کوکی وان کشور کره و داور درجه یک بین المللی فدراسیون جهان تکواندو WT دارای کمربند مشکی دان ۷ ملی و دان ۷ جهانی از آکادمی کوکی وان ، متاهل با داشتن دو فرزند دختر و شاغل در وزارت نیرو ( شرکت برق منطقه ای خوزستان ).
از چه سنی ورزش تکواندو را شروع کردین؟
خب میشه گفت من ازدوران کودکی تمام بازی های که انجام میدادم جنبه ورزشی داشت و سبد بسکتبال و تور فوتبال شخصی هم درست مقابل منزل پدر داشتم در دوران تحصیل هم بصورت نیمه حرفه ای ورزش بسکتبال ( در پست گارد) ، فوتبال ( بعنوان دروازه بان) و حرفه ای کشی آزاد را تا قهرمانی آموزشگاههای استان در معیت شادروان پهلوان رمضان زاده شروع و ادامه دادم.
چطور از تکواندو سر در آوردی؟
خب در باشگاهی که کشی تمرین میکردم ( باشگاه شهید بابک معتمد) روزهای مخالف کلاس کشتی کلاس تکواندو بود و شاید باورتان نشه من اصلا فرق تکواندو و کاراته و دیگر ورزشهای رزمی را مثل اغلب مردم نمی دونستم و صرفا فقط از اسم قشنگ تکواندو خوشم آمد و جذب این ورزش شدم. و در روزهای زوج کشتی و در روزهای فرد تکواندو تمرین میکردم تا جای که حضورم در کشتی کمرنگ شد و مرحوم رمضان زاده توصیه کرد که با توجه به قهرمانی من در آموزشگهای استان بهتره به کشی بپردازم و از آسیب های محتمل در تکواندو پرهیز کنم ولی در اوج نوجوانانی تصمیم گرفتم استاد تغییر باشیم، نه قربانی تقدیر…. و کشتی را با تمام افتخارات داشته و پیش رو کنار زدم و از سال ۱۳۶۱ برای همیشه افتخار شاگردی و هنر جویی در تکواندو را پیش گرفتم.
خب پس از افتخارات تکواندو خودتان بگید؟
ببینید در او زمان مثل الان تکواندو سه سبک و دسته بندی مسابقه برای مبارزه ، پومسه و هان مادانگ اون هم در رده های مختلف سنی نبود و فقط به مبارزه پرداخته میشد آنهم غیر علمی و لاجرم ما هم در زمینه مبارزه فعالیت میکردیم و تونستم تا قهرمانی استان و دو تا مقام سومی کشور پیش برم اما بخاطر آسب دیدگی شدید زانو و پارگی عضله همسترینگ عمر قهرمانی من در همان دوران نوجوانی و جوانی با درد پایان گرفت ولی بقول لی هانی: دردها زودگذر هستند؛ اما موفقیت همیشگی است پس از همون موقع هدف خودمو تغییر دادم و به جرگه مربیان و با برای داوری برنامه ریزی کردم.
از داوری اسم آورید، شما بعنوان اولین و تنها داور درجه یک بین المللی تاریخ ورزش تکواندو خوزستان هستید ، کی کجا این موفقیت را کسب کردید؟
ببینید داوری و قضاوت در تکواندو شرایط سختی دارد و برای اخذ مدرک بین المللی داوری می بایست حداقل دارای کمربند مشکی دان ۴ کوکی وان و مدرک درجه یک یا ممتاز داوری ملی ( ناسیونال ) داشته باشید و پس از شرکت در کلاس آموزش و سمینارهای مختلف داوری و گذر از آزمونهای کتبی ، عملی ، فیزیکال تست ، روانشانسی و تجزیه و تحلیل شبیه سازی ها مدرک داوری پی کلاس و سپس با طی طریق همین مراحل و گذراندن زمان های تعریف شده و قضاوت های بین المللی و کلاسهای سالیانه بازآموزی بین المللی درجه سه ، دو نهایتا مدرک درجه یک را میتوان اخذ کرد .که همان ارتقاء های درجه های داوری هم ضوابط و شرایطی دارد که از حوصله بحث خارجه. و به لطف خدا من مدرک بین المللی داوری خودمو در سمتامبر سال ۲۰۰۸ در شهر بنگلر کشور هندوستان اخذ کردم و هم اکنون هم بعنوان تنها داور درجه یک بین المللی تکواندو قریب ۱۰ سال است بعنوان خدمتگزار و رییس کمیته داوران هیأت تکواندو خوزستان انجام وظیفه میکنم.
آیا زمانی که داور شدی و به قضاوت پرداختی به داوری در جهانی و مسابقات بین المللی هم فکر می کردید؟

ذهن انسان به هر چیزی اعتقاد داشته باشد و آن را باور کند ، به آن خواهد رسید. پس اگر باور داشته باشی که میتونی ، نصف راه رو رفتی من بعنوان مدرس رسمی داوری فدراسیون تکواندو صرف نظر از مسؤلیت کمیته داوران اهمیت آموزش و یادگیری را در بین جامعه داوری استان خصوصا جوانان نهادینه نموده و با تشکیل کلاسهای اداواری و حضوری در شهرهای تابعه و کانال آموزشی در شبکه های مجازی وهمچنین تشکیل گروه مباحث داوری ضمن آموزش و طرح سوالات چالشی نه تنها سطح کمی بلکه سطح کیفی داوران استان در کشور را نیز بالا برده ایم . تا آنجا که در رویدادهای کشوری با میدان دادن دادن به داوران جوان و تربیت ایشان در بین داوران بین المللی کشور تا کنون ۲ داور از داوران جوان و درجه ۲ خوزستان هم در بخش بانوان و هم اقایان مفتخر به کسب عنوان داور برتر کشور شده اند. و این در و راه برای بقیه جوانان شایسته و علاقمند باز است.
دوران ریاست شما طی این مدت ، دوران همه گیری کرونا را هم سپری کرده. آیا آن دوران سخت مانعی برای کار شما نبود؟
معلوم بودن هدف نقطه شروع همه موفقیت ها است . یکی از بهترین اتفاقات آن دوران سخت که خود من هم قربانی از مرگ برگ برگشته آن هستم با ضایعه فوت پدر و برادر مرحومم ( خبرنگار ؛ خدا رحمتشان کند و الحمدلله بخاطر شفای شما ) زندگی را برای همه مردم سخت و تاسف آور و از همه مهمتر افسرده کرده بود . لذا با همفکری دوستان و ابتکاری نوین همانطوری که در بالا عنون شد با ایجاد کانال آموزشی و گروه مباحث داوری باعث رونق و پختگی تئوری داوران استان شدیم و در همین راستا و برای گرفتن خروجی و نتیجه از عملکرد با برگزاری مسابقات مجازی و نمرده دهی سیستمی اثرات چشم گیری در کاهش و حذف افسردگی در بین آحاد تکواندو کاران و خانواده ها و همچنین پیشرفت داوری رقم خورد و روح تازه و شادابی در کالبد ورزش و داوری دمیده شد.
اسطوره و قهرمان زندگی شما در ایران وخارج از ایران را نام ببرید ؟
استوره و قهرمان زندگی من پدرم بوده که همیشه متذکر می شد؛ من صداقت در گفتار و شرافت در رفتار را نصب العین خودم قرار بدم.
و آخرین صحبت؟
ضمن تشکر مجدد از حضرتعالی و دیگر اصحاب رسانه که بدنبال دیده شدن ورزش و معرفی نخبگان و ورزشکاران مهین اسلامی هستند در قالب خواهش و توصیه عرض کنم قدر همدیگر و رفقای خودمان را بدانیم و اگر میخواهیم جای کسی را بگیریم اونو هول بدیم بره بالاتر و همچنین به زندگی مثل دادگاه نگاه کنیم بدون قضاوت دیگران ، فقط به ارزیابی خودمان بپردازیم و سرعت در تصمیم گیری مارا مدیو مردم نکند و در ارزیابی های مجدد پیش داوری نکنیم و با دنبال کردن جبران قضاوت نادرست حق الناسی پایمال نشود . ان شاء الله خداوند حافظ و ناصرتان باشد/ والسلام