آمریکا اخیرا به این دلیل که پایگاه نظامی ارتش ایالات متحده با یک پهپاد انتحاری مورد هدف قرار گرفت، حمله تلافی جویانه علیه گروه‌های مسلح در سوریه را انجام داد و طبق آمار ۲۵ مارس (۵ فروردین) این حمله ۱۹ کشته بر جای گذاشت.
پنتاگون اعلام کرد که یک پایگاه نظامی آمریکا در سوریه پیشتر مورد حمله یک پهپاد قرار گرفت که در آن یک نفر کشته و ۶ نفر مجروح شدند. مهاجمان گروه‌های مسلح تحت حمایت ایران بودند.
متعاقبا، «لوید آستین»، وزیر دفاع ایالات متحده، دستور حمله هوایی علیه «تاسیسات مورد استفاده گروه‌های وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران» را صادر کرد. پس از این حمله، «جو بایدن»، رئیس‌جمهور ایالات متحده، دوباره سعی کرد وضعیت را آرام کند و گفت که ایالات متحده «به دنبال درگیری با ایران نیست، اما آماده است تا اقدامات قوی برای محافظت از مردم آمریکا انجام دهد.»
اما ایران ادعای مقامات آمریکا را رد کرد. «کیوان خسروی» سخنگوی شورای عالی امنیت ملی ایران ۲۵ مارس گفت: آمریکا تلاش می‌کند با فرافکنی و فرار از تبعاتی که اشغال غیرقانونی بخشی از خاک سوریه متوجه نیروهای نظامی این کشور می‌کند، اتهاماتی را متوجه ایران نماید که واقعیت ندارد.
وی افزود: واشنگتن نمی‌تواند با ایجاد بحران‌های تصنعی و دروغ‌پردازی مقابله طبیعی و قانونی کشورهای اشغال شده با نیروهای نظامی آمریکا را به کشورهای دیگر منتسب کند.
در حال حاضر هیچ سازمانی مسئولیت حمله به پایگاه نظامی آمریکا را بر عهده نگرفته است. برخی از تحلیلگران معتقدند سرقت نفت ارتش آمریکا در سوریه دلیل اصلی حمله به پایگاه نظامی آمریکاست. ارتش آمریکا به نام مبارزه با سازمان تروریستی داعش و «حفاظت از میادین نفتی» حدود ۹۰۰ سرباز در شمال شرق سوریه مستقر دارد. دولت سوریه ارتش آمریکا را نه تنها به نقض حاکمیت سوریه بلکه به سرقت مکرر نفت سوریه متهم می کند. در همین روز شنبه، ارتش ایالات متحده از ۸ خودروی زرهی نظامی برای اسکورت کاروانی متشکل از ۱۴۰ خودرو از استان حسکه سوریه به عراق، از جمله ۸۰ تانکر پر از نفت، استفاده کرد.
آمریکا با انجام حملات هوایی گسترده در سوریه، از یک سو می‌خواست ایران و سوریه را تهدید کند و در عین حال متحدان خاورمیانه‌ای را که به دنبال ترمیم روابط با این دو کشور هستند، تحت فشار قرار دهد.
پس از حملات هوایی آمریکا، برخی ناظران نگران آن هستند که ایالات متحده ممکن است برای برهم زدن موج از سرگیری روابط دیپلماتیک در خاورمیانه، جنگ محدودی را در منطقه ایجاد کند. «جنگ محدود» را می‌توان این گونه درک کرد که ایالات متحده از درگیری مستقیم با ایران اجتناب می‌کند، اما می‌تواند تبادل آتش محدودی را در مکان‌هایی که «ایران حضور نظامی دارد» انجام دهد. در این صورت، ایالات متحده تنها به سرمایه گذاری اندکی از منابع نظامی برای بازدارندگی ایران و سوریه می‌پردازد و در عین حال موجب آن شود که عربستان سعودی و دیگر متحدان خاورمیانه از بهبود روابط با این دو کشور عقب نشینی کنند.
توافق ایران و عربستان سعودی در پکن برای از سرگیری روابط دیپلماتیک تأثیر مثبتی در خاورمیانه برجای گذاشته است. ترکیه و مصر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و سوریه نیز پیشرفت‌های قابل توجهی در مسیر آشتی داشته‌اند. کشورهای منطقه و سازمان‌های بین‌المللی عموماً این موضوع را تحسین می‌کنند، اما کشورهای معدودی نیز هستند که نمی‌خواهند این وضعیت را ببینند. برهم زدن اوضاع در سوریه احتمالاً ترفند آنها برای تخریب روند آشتی خاورمیانه است. مردم باید در برابر این امر هوشیار باشند، با تمام نیرو از وضعیت خوب در منطقه خاورمیانه که به سختی به دست آمده است، حفاظت کنند و نگذارند توطئه‌های خرابکاران موفق شود.
