آرمان جوانی ۲۰ساله است. او به جرم گوشی‌قاپی بازداشت شده است. آرمان می‌گوید برای رسیدن به عشقی که از ۱۵سالگی دچارش بوده دست به جرم زده است. این جوان برای دیدبان‌پرس از روزهای عاشقی تا روزهای سرقت می‌گوید.
*سابقه داری؟
نه هیچ سابقه‌ای ندارم.
*اما در پرونده‌ات آمده یک بار بازداشت شده‌ای.
آن بازداشت به خاطر ثریا بود. در پارک ما را گرفتند.
*ثریا کیست؟
دختری که از ۱۵سالگی عاشقش شدم و حالا هم به خاطر او اینجا هستم.
*یعنی ثریا خواست دزدی کنی؟
نه. اما برای اینکه به او برسم و بتوانم ازدواج کنم چنین کاری کردم.
*ولی می‌دانی که دختران به کسی که مرتکب جرم می‌شود اعتماد نمی‌کنند.
من چاره‌ای نداشتم.
*چرا چاره‌ای نداشتی؟
کار نبود، خیلی گشتم ولی کار پیدا نکردم.
*خانواده داری؟
بله، یک خواهر دارم و با پدر و مادرم هستم.
*چرا از آنها کمک نگرفتی؟
پدرم کارگر است، او به زور خرج زندگی را تامین می‌کند من چطور از او توقع کمک داشته باشم؟ ما در یک خانه ۴۰متری که به تازگی پدرم خریده زندگی می‌کنیم.
*ثریا شرایط تو را می‌داند؟
بله، می‌داند.
*قبول کرده؟
گفته با من می‌ماند البته اگر پدر و مادرش بگذارند. آنها مخالف هستند.
*خودت می‌دانی مرتکب جرم شده‌ای و ممکن است چند سال زندان بمانی؟
اگر موفق می‌شدم چند سال در زندگی جلو بودم.
*مگر چقدر از موبایل‌قاپی پول درمی‌آوردی؟
موبایل گران شده، به هر حال پول خوبی به دست می‌آوردم.
*خانواده‌ات چه نظری دارند؟
پدرم که اصلاً با من حرف نمی‌زند، مادر و خواهرم دنبال رضایت گرفتن هستند.
*خواهرت از تو بزرگ‌تر است؟
نه، او یک سال از من کوچک‌تر است اما منشی یک پزشک است و کار می‌کند. او کمک‌خرج خانواده‌ام است.
*آن‌وقت تو دزدی می‌کردی؟
پشیمانم، اشتباه کردم.
