دیدبان پرس: شیدا هزاریان؛ هر چقدر که در زمان شروع ثبت نام کاندیداهای دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، هیجانات گستردهای در بین شهروندان حوزه انتخابیه مسجدسلیمان بزرگ ایجاد شده بود به همان میزان و شاید هم بیشتر، در مراحل بعدی که اسامی تأیید صلاحیت شدگان از سوی هیأت های اجرایی و نظارت بر انتخابات اعلام میشد به خاطر حذف چهرههای شاخص و تاثیرگذار، جامعه بیشتر دچار انفعال و بی میلی به انتخابات شده است بصورتی که بسیاری از شهروندان به صراحت اعلام میکنند که فقط در صورت تأیید صلاحیت یکی از چهره های شاخص که بتواند در شرایط نامطلوب کنونی تغییر ایجاد کند، در انتخابات شرکت خواهند کرد.
البته برخی از کاندیداها مخصوصا نمایندگان ادوار با کمک تعدادی از شبه رسانه های تازه راه اندازی شده در فضای مجازی ، سعی کرده اند خود را قطب انتخابات و حتی برنده پیش از موعد انتخابات معرفی نمایند اما با اندکی گشت و گذار در سطح چهار شهرستان حوزه انتخابیه میتوان دید که عملاً هنوز هیچ قطب بندی خاصی شکل نگرفته است و تعداد مردمی که در انتظار تأیید صلاحیت و حضور مجدد چهرههای شاخص هستند، بسیار بسیار بیشتر از تعداد کسانی است که برای عقب نماندن از قافله، به یکی از قطبهای ساختگی توسط شبه رسانه ها پیوسته اند.
این انفعال و در انتظار ماندن شهروندان به این دلیل رخ داده است که اکثر شهروندان به خوبی میدانند که هر کاندیدا برای تبدیل شدن به قطب انتخابات حداقل به یکی از موارد زیر و برای برنده شدن در انتخابات حداقل به دو تا از موارد زیر نیاز دارد و در غیر اینصورت حتی بازی شبه رسانه ها نیز تاثیری در دنیای واقعی برایشان نخواهد داشت.
چهار شاخص مهم برای مشخص شدن قطب انتخابات و تعیین کاندیدای پیروز موارد زیر هستند؛
۱) اتحاد طایفه محترم گندلی؛
طایفه محترم گندلی به عنوان پرجمعیت ترین طایفه در حوزه انتخابیه، نشان داده است که در زمینه انتخابات نیز بسیار کاربلد و موفق هستند و بدون اینکه قائم به شخص خاصی باشند و صرفاً با تکیه بر اتحاد طایفهای و همچنین تجربه خود، سه فرد متفاوت را در سه دوره مختلف در این حوزه راهی مجلس نموده اند.
این اتحاد که با حضور دکتر جلیلی میتوانست به راحتی شکل بگیرد تا کنون رخ نداده است هر چند که سردار ورناصری تلاش در این راستا را شروع نموده و پیوستن مجدد منصور زردکف به وی را میتوان از نشانه های احتمال موفقیت وی برای شکل دهی مجدد این اتحاد دانست.
۲) اجماع لالی؛
لالی که اکثریت جمعیت آن ترکیبی از سه طایفه محترم بابادی، اسیوند و بهداروند است نشان داده است که در شرایط خاصی ممکن است که بر روی یکی از فرزندان لالی که شانس بیشتری دارد، اجماع کند.
البته این اتفاق بعد از دوران دکتر رضایی، عملاً فقط یکبار و برای صفی اله هزاریان رخ داد که به خوبی این حقیقت را نمایان ساخت که اجماع لالی نهایتاً فقط یکی از قطبهای انتخابات را تعیین میکند و نه پیروز انتخابات را . . .!!!
به هر حال تاکنون خبری از اجماع لالی نیست ولی بسیاری معتقدند که این اجماع احتمالا میتوانست با حضور مازیار جهانبخشی شکل بگیرد.
۳) همگرایی هفتکل؛
این که برای هفتکل، نه از واژه اتحاد (یکپارچه شدن طایفه) استفاده شده و نه از واژه اجماع (جمع شدن چند طایفه متفاوت) استفاده شده ولی در عوض واژه همگرایی به کار برده شده است، به علت تشکیل شدن هفتکل از چندین قوم (لُر، ترک، عرب) و همچنین مرزبندی بسیار صریح و مشخص گرایشات سیاسی شهروندان هفتکل است که به جز در یک مورد و زمان کاندیدا شدن سیدحمید حسن زاده (بعلت فرزند هفتکل بودن)، در هیچ زمان دیگری این مرزبندیهای قومی و سیاسی نادیده گرفته نشدند.
شاید اگر یکی از فرزندان هفتکل بتواند خود را بعنوان مدعی مطرح نماید طوری که فعالان سیاسی شناخته شده و شناسنامه دار هفتکل مانند سیدحمید حسن زاده نیز از وی حمایت کنند، میتوان امیدوار بود که همگرایی هفتکلی ها فارغ از مرزبندیهای قومی و سیاسی را مجدداً تجربه کرد.
۴) ایجاد انگیزه مشارکت بالای شهروندان در مسجدسلیمان؛
شهر مسجدسلیمان که به تنهایی بیشتر از سه شهر دیگر حوزه انتخابیه، رأی دارد تقریباً در هیچ دورهای مشارکت بالای پنجاه درصد را تجربه نکرده است و این دوره نیز اوضاع بهتر از قبل نخواهد بود.
شاید در صورت عدم حذف کاندیدای جوان و محبوبی مانند دکتر بهنام بهزادی میشد امیدوار بود که مشارکت بالای شهروندان رقم بخورد اما تاکنون هیچ نشانهای از انگیزه بالای شهروندان جهت مشارکت به چشم نمیخورد.
هرچند برخی معتقدند که حامیان چهره های شاخص تأیید صلاحیت نشده ممکن است بصورت تقابلی و در مقابله با بانیان وضعیت موجود، مشارکت و اقدام نمایند.
به هرحال به دلایلی که گفته شد، کاندیداهای موجود تا کنون نتوانسته اند با کسب یکی از موارد بالا به قطب انتخاباتی تبدیل و یا با کسب دو مورد از شاخص های بالا، پیروز زودهنگام انتخابات شوند و این نشانه سردرگمی و انفعال شهروندان حوزه انتخابیه مسجدسلیمان بزرگ است که احتمالأ تنها با تأیید صلاحیت مجدد یکی از چهرههای شاخص رنگ و بودی دیگری به خود بگیرد.
۱۳ بهمن ماه ۱۴۰۲ – مسجدسلیمان بزرگ