قانونگذاران آیداهو ایالتی در غرب آمریکا این هفته لایحه‌ای را تصویب کردند که به دنبال اضافه کردن این منطقه به فهرست ایالت‌هایی است که در آن جوخه تیرباران مجاز است. در حال حاضر تنها ایالتهای می‌سی‌سی‌پی، یوتا، اوکلاهاما و کارولینای جنوبی مجاز به اجرای این نوع اعدام هستند.
پس از آن‌که شرکت‌های دارویی استفاده از داروهایشان را برای اجرای اعدام زندانیان محکوم به مرگ ممنوع کردند، ایالتهای آمریکا در تلاش روش‌هایی جایگزین برای تزریق‌های کشنده هستند.
بر اساس لایحه‌ای که اخیرا در آیداهو تصویب شده است، جوخه تیرباران تنها در صورتی استفاده میشود که ماموران قانون نتوانند داروهای کشنده مورد نیاز برای زندانیان محکوم به اعدام را تهیه کنند.
سال‌ها بود که در آمریکا تزریق داروهای کشنده یکی از روش‌های متداول برای اعدام محکومین به مرگ مورد استفاده قرار می‌گرفت تا اینکه شرکت‌های دارویی کم کم استفاده از آن را ممنوع و عنوان کردند هدف آنها نجات جان انسان‌هاست و نه گرفتن جانشان.
پس از آن دستیابی ایالتهای آمریکا به داروهایی مانند تیوپنتال سدیم، پانکرونیوم بروماید و کلرید پتاسیم، که سالهاست با آنها حکم اعدام را اجرا می‌کردند دشوار شد و به همین خاطر برخی مناطق به داروهای جایگزین مانند پنتوباربیتال یا میدازولام روی آورده‌اند که به گفته منتقدان هر دوی این داروها می‌توانند باعث درد طاقت فرسایی شوند و آن را بی‌رحمانه خوانده‌اند.
برخی دیگر از ایالت‌ها استفاده از صندلی‌های برقی و اتاق‌های گاز را مجدداً مجاز کرده‌اند یا در حال بررسی آن به عنوان یک گزینه جایگزین هستند. اینجاست که جوخه تیرباران وارد می‌شوند.
آیا آنها انسانی‌تر هستند؟
سونیا سوتومایور، قاضی دیوان عالی کشور از جمله کسانی است که می‌گوید تیرباران روشی انسانی‌تر برای اعدام است.
این ایده مبتنی بر این است که گلوله‌ها مستقیم به قلب وارد می‌شوند و با پاره کردن آن باعث بیهوشی فوری زندانی میشود و در نهایت او به سرعت خونریزی می‌کند و می‌میرد.
سوتومایور در سال ۲۰۱۷ در توضیح اعدام با جوخه تیرباران گفته است: «علاوه بر این که مرگ با تیراندازی تقریباً فوری است، ممکن است نسبتاً بدون درد نیز باشد.»
آن زمان او این اظهارات را در مورد یک زندانی آلابامایی مطرح کرد که خواسته بود او را با جوخه تیرباران اعدام کنند. اکثریت دیوان عالی از رسیدگی به درخواست تجدیدنظر این پرونده خودداری کردند. سوتومایور در مخالفت خود با آنها گفت که داروهای کشنده می‌توانند با فلج کردن زندانیان در حالی که هنوز هوشیار هستند، درد شدید ایجاد کنند.
او نوشت: «چه طنز بی‌رحمانه‌ای که روشی که انسانی‌ترین به نظر می‌رسد ممکن است بی‌رحمانه ترین باشد.»
در یک پرونده فدرال در سال ۲۰۱۹، دادستان‌ها اظهاراتی را از جوزف آنتوگنینی، متخصص بیهوشی ارائه کردند که می‌گفت در اجرای حکم اعدام با جوخه تیرباران تضمین نمی‌شود که محکوم مرگی بدون درد داشته باشد.
آقای آنتوگنینی گفته بود: « زندانیان بسته به محل اصابت گلوله می‌توانند تا ۱۰ ثانیه پس از شلیک هوشیار بمانند و این ثانیه‌ها می‌تواند به شدت دردناک باشد به ویژه زمانی که تیر به استخوان و نخاع برخورد می‌کند.»
برخی دیگر از منتقدان خاطرنشان می‌کنند که قتل توسط جوخه تیرباران در مقایسه با تزریقات کشنده به طرز مشهودی خونبار و خشونت آمیز است و به طور بالقوه به بستگان قربانیان و سایر شاهدان و همچنین جلادها و کارکنانی که پس از آن محل تیرباران را پاکسازی می‌کنند آسیب روانی وارد می‌کند.
آیا دادگاه عالی بررسی کرده است؟
احکام دادگاه عالی، زندانیانی را که با روش فعلی اعدام مخالف هستند، ملزم کرده است که جایگزینی برای آن ارائه دهند. آنها همچنین باید ثابت کنند روش جایگزین «به طور قابل توجهی» درد کمتری دارد و هم اینکه زیرساخت‌های لازم برای اجرای آن وجود دارد.
این امر باعث شده است که وکلای زندانیان در مورد اجرای اعدام با جوخه تیرباران بحث و گفت‌وگو کنند.
در سال ۲۰۱۹، دادگاه عالی در مورد «Bucklew v. Precythe» یک پرونده در رابطه با استانداردهای چالش برانگیز روش‌های مجازات اعدام تحت هشتمین متمم قانون اساسی ایالات متحده حکم داد که همه دردها به معنای مجازات‌های «بی رحمانه و غیرعادی» نیستند که توسط اصلاحیه هشتم قانون ممنوع اعلام شده است.
