روزنامه اطلاعات در یادداشتی با عنوان «آرامش و آموزش کودکان را نابود نکنیم» از حاکمیت و معترضان نسبت به استفاده ابزاری از کودکان انتقاد کرد و پرسید: چه می‌کنیم با کودکانمان؟
در یادداشت روزنامه اطلاعات آمده است: نزاع که مغلوبه می‌شود، انگار خِرد مخلوعه می‌گردد و وداع با عقل و انصاف آغاز. گیرم که زفیر عصبیّت و حقد از دو سو زبانه کشد، نرمینه پنبه وجود کودکانمان را آیا صرافت‌ایم؛ که پیش از همگانمان می‌سوزانَد و دودش دودمان روانِ آرام و زندگیِ بردوامشان را به باد می‌دهد؟ چه می‌کنیم؟ با خودمان؟ نه؛ از خودمان انگار دیگر گذشته؛ چه می‌کنیم با کودکانمان؟
اصلاً آیا کودکان ما در این بحبوحه چنگ و ناخن و سنگ و فلاخن دیده می‌شوند؟ مگر مدعایمان این نیست که فردایی بهتر را نه فقط برای خود که ماندگارترش را برای آنان می‌خواهیم؟ اگر روح و روانی برایشان باقی گذاریم؛ پس چرا هنگام به‌کارگیری ابزارها در هنگامه مغلوبه، از کودکانمان نیز فرو نمی‌گذاریم و به پیاده‌نظامیِ این نزاع فراشان می‌خوانیم؟ جای امن و عیش کودک در آرامش و آموزش مدرسه است و فراغ و فرحِ خانه؛ نه بر سر بام است و نه در ارتباط مستقیم با داغ‌داغِ جنایتِ شاهچراغ؛ این را بیرون از کشاکشِ دوسویِ این روزها بفهمیم.
