به قلم یونس رفیعی منجزی – کارشناس ارشد جامعه شناسی
امروزه با داغ شدن میتینگ های انتخاباتی کاندیدای مجلس شورای اسلامی هر کدام از کاندیداها برای مخاطبین خود سخنرانی هایی میکنند و شهروندان نیز در این محافل انتخاباتی مطالبات و گلایه ها و گاهی به ندرت پیشنهاداتی ارائه می دهند . جدا از وعده هایی برای ساختن مدینه فاضله و تامین سعادت فردی و ایلی مشاهده شده است نه فرد منتخب نه عموم مخاطبین از شرح وظایف نمایندگان اطلاع کافی ندارند به صورتی که از کاندیداها مطالبه ی آسفالت و پل و جاده و بیمارستان را داشته که این امور در حوزه اجرایی قوه مجریه است .
این نوع طلب ها و مطالبات از فردی که قرار است نماینده مردم در مجلس قانون گذاری باشد نشان می دهد که آگاهی مردم از تفکیک قوا و شرح وظایف قوای نظام بسیار پایین است . این بی اطلاعی ها سبب می شود که نمایندگان خود را قدرت بلامنازع حوزه انتخابیه بدانند و در همه ی امور دخالت کنند که خود آفت بزرگی در توسعه سیاسی و اجتماعی کشور شده است . مدیریتی ستادی و هواداری و به صورت افراطی قوم گرایی سبب سرخوردگی جامعه خصوصا نابودی اصل شایسته سالاری شده است و سطح مطالبات مردم از وضع قوانین برای تسهیل زندگی و رفاه و توسعه کشور ؛ به انتصابات قومی رسیده است.
لذا به طور کلی با توجه به نقش مؤثر و مهم مجلس در ساختار کشور، وظایف عمده مجلس و نمایندگان مجلس در دو بخش خلاصه می‌گردد که امیدواریم عموم مردم با توجه به این وظایف مطالبات خود را برای نمایندگان مطرح و کاندیداهای محترم هم وعده هایی که دخالت در امور اجرایی کشور هستند برای مردم ارائه نکنند!
الف – قانونگذاری : بر اساس اصل هفتاد و یکم قانون اساسی مجلس شورای اسلامی صلاحیت عام قانونگذاری را دارا می باشد: «مجلس شورای اسلامی در عموم مسایل در حدود مقرر در قانون اساسی می تواند قانون وضع کند».
بر این اساس: پیشنهاد و پیش نویس قوانین تحت دو عنوان لایحه و یا طرح به مجلس وارد می شود:
«لایحه» مصوبه ای است که از طرف دولت پس از گذراندن مراحل قانونی برای تصویب به صورت قانون به مجلس ارائه می شود که ممکن است چند منشأ داشته باشد، دولت، رئیس قوه قضائیه یا شورای عالی استان ها.«طرح» پیشنهادی است که توسط حداقل پانزده نفر از نمایندگان مجلس یا شورای عالی استان ها به مجلس ارائه می گردد.
ب ـ نظارت : مجلس شورای اسلامی علاوه بر وظیفه قانون گذاری، مسؤولیت مهم و اساسی نظارت را نیز بر عهده دارد:
نظارت (دخالت) مجلس در تشکیل دولت: وزرا پس از انتخاب توسط رئیس جمهور، برابر اصل ۱۳۳ قانون اساسی برای گرفتن رأی اعتماد به مجلس معرفی می شوند و مجلس باید نظر خود را مبنی بر اعتماد یا عدم اعتماد به فرد فرد آنها منطبق بر اصل ۸۷ قانون اساسی اعلام کند .نظارت عام نمایندگان
نظارت بر امور مختلف کشور است شامل :
1- تحقیق و تفحص
2 – اصل نود قانون اساسی
3- نظارت اطلاعی
4-نظارت مالی
در این شرح وظایف وعده ها و برنامه های مطروحه در جلسات انتخاباتی کاندیدها دیده نمیشود از آن جمله؛انتصابات ایلی برای کسب رای ایلی یا بهبود وضعیت راه های روستایی و احداث خانه بهداشت و بهبود آنتن دهی مخابراتی.
پس شهروندان عزیز باید توجه داشته باشند که مطالبات خود را از کدام قوه از قوای جمهوری اسلامی ایران مطالبه کنند و فریب وعده های کاندیداها را نخورده و کسی را وکیل خود انتخاب کنند که سرنوشت آنها را به بنزین لیتری ۳۰۰۰تومانی و ….نکشاند.
استاد گرانقدر تشکر فراوان دارم از نظرتان امید دارم شهروندان باتفکر و تحقیق انتخاب کنند نه قوم گرایی و سالهاست شهر به علت قوم گرایی رو به سقوط و پس رفت است باشد تا بیدار شوند.مجلس را برای وضع قوانین محترم بدانند و نه وسیله برای اهداف شخصی
سلام.ما از نماینده ی جدید حوزه ی خودمان میخواهیم که راننده ی شخصی خود در انتخابات را به عنوان بخشدار؛ریس ستاد خویش را به عنوان مدیر آموزش شهرستان ها؛لیدر های انتخاباتیش را به عنوان پیمانکاران بهسازی ……و سلسله مراتب تا برسه به آبدارچی ستاد….