دیدبان مسجدسلیمان: محسن شیروانی،فعال اجتماعی : قریب به ۴ دهه از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی که پیام آور سازندگی و آبادانی به ویژه برای اقشار مستضعف جامعه بوده و هست، می گذرد. با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در فضای تاریک توسعه روستاها و مناطق محروم، نور امیدی در دل مردمان شریف روستانشین کشورمان تابیدن گرفت. کاروان دولت ها، نمایندگان و مسئولین، در مسیر مدیریت کشور چهار دهه در گذر بوده و هست؛ اما مایه شگفتی است که برخی از این مسئولین، به اندازه گوشه چشمی توجه و عنایت نسبت به برخی از مناطق روستایی و محروم کشور نداشته اند.
از منطقه برافتو اسدخان، از توابع شهرستان اندیکا سخن به میان می آوریم. منطقه ای متشکل از ۵ روستا با مردمانی خون گرم که همواره در عرصه های گوناگون، به ویژه در جنگ تحمیلی با تقدیم چندین شهید، آزاده و جانبازان سرافراز، دین خود را به انقلاب شکوهمند اسلامی و ایران عزیزمان ادا نموده اند.
حال آن که بیش از ۴۰ سال است که مردمان این منطقه از ابتدایی ترین حقوق خود محروم مانده اند. حقوقی که نه تنها با نان، بلکه با جان این مردم پیوند خورده است.
از جمله مشکلات اصلی مردم این روستاها می توان به عدم دسترسی به آب شرب سالم اشاره کرد که سلامتی و حیات مردمان این مناطق را با مشکل جدی مواجه کرده است. در حال حاضر و در قرن بیست و یکم، مردم روستاهای منطقه برافتواسدخان (شامل بردبدول، پیرمحمود، پا ره، گاو سوخته، صیفور آباد و …) همچنان از آب چشمه ها برای مصرف شرب ، استحمام و شستشو استفاده می کنند که جای بسی تاسف دارد. نکته دردناک تر اینجاست که سطح آب همین چشمه ها نیز در چند سال اخیر به دلیل خشکسالی و کم بارشی، بسیار تقلیل یافته است؛ تا حدی که به خشکی کامل برخی از این چشمه ها منجر شده است.
از طرف دیگر، پر واضح و پیداست که آب بسیاری از این چشمه ها از سلامت و کیفیت لازم جهت مصرف شرب، استحمام و نیز شستشو برخوردار نیست و آلودگی آب این چشمه ها، سلامت ساکنان را تهدید می نماید.
از دیگر مشکلات مردم این منطقه می توان به عدم دسترسی به راه ارتباطی مناسب اشاره کرد. اگرچه در اوایل انقلاب جاده ای خاکی به منظور دسترسی به این روستاها احداث شده است، اما با گذشت ۴۰ سال، نه تنها بهبود و ارتقایی در شرایط این مسیر ارتباطی ایجاد نشده است، که عوامل فصلی و محیطی همان جاده خاکی را نیز به شدت تخریب نموده است. در حالی که راه ارتباطی سه روستا از این منطقه به طول کامل قطع شده است؛ عدم وجود راه ارتباطی مناسب مشکلات زیادی را به ویژه در هنگام بروز حوادث غیرمترقبه، نقل و انتقال بیماران و… به وجود آورده است.
تعدد مشکلاتی که نیازهای ابتدایی انسان به شمار می روند و رسیدگی و حل آن ها نیز به سادگی و با اندکی توجه از سوی مسئولین محترم قابل پیگیری و انجام است، سبب کوچ اجباری بسیاری از مردم این منطقه و به ویژه قشر جوان شده است.
لازم به ذکر است که بی مهری ها و عدم انجام تعهدات از سوی نمایندگان ادوار گذشته، بر زخم این مردم رنج کشیده نمک های بسیار پاشیده است و سبب گله مندی مردم از این دسته مسئولان شده است.
اکنون که پس از ۴ دهه شاهد استقرار دولتی انقلابی و مردمی با شعار حمایت از مستضعفان و محرومان هستیم، چشم مردم روستاهای این منطقه بیش از هر زمانی به دست مسئولان باکفایت دوخته شده است تا با رفع مشکلات این مردم به ویژه در مسئله آب آشامیدنی، فروغ امید و آبادانی بخشی از ظلمات ناامیدی و کم لطفی های گذشته را روشنی بخشد.
امید است که گره مشکلات این مردم خونگرم، به دست باکفایت دولت و مجلس انقلابی گشوده شود تا دل مردم این منطقه، به نور امید و بهروزی روشن گردد و گوشه ای دیگر از عنایت بی نظیر انقلاب اسلامی به مردم محروم و روستانشین را در معرض دید همگان قرار دهد.
محسن شیروانی بهداروند فعال اجتماعی
