جلیل رحیمی جهان‌آبادی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در خصوص «لزوم مدیریت چرخه خشونت در کشور و همچنین نظارت بر مسأله لباس شخصی‌ها که می‌تواند زمینه‌ساز سواستفاده از جانب سودجویان به نام نیروهای امنیتی شود»، گفت: واقعیت امر این است که کشور در شرایط خاص و حساسی قرار دارد، به‌نظر من در شرایط فعلی کشور ما نیاز داریم که هم از سوی حاکمیت هم از سوی مردمی که معترض هستند و هم مردمی که حامی نظام هستند؛ بیان، کردار و رفتارهای خودمان را یک مقدار با عقلانیت بیشتری با نگاه به منافع و امنیت کشور انتخاب کنیم.
به گزارش ایلنا، بخش هایی از گفت و گوی جهان آبادی را در ادامه می خوانید:
*اصلاح امور برای هر نظام سیاسی، اجتماعی، اداری و فرهنگی به نظر من یک ضرورت است، الان شما می‌بینید هر نرم‌افزاری که تولید می‌شود، بعد از مدت زمانی (که در گذشته چند سال بود و الان به چند ماه رسیده)، نیاز به بروزرسانی دارد.
*از سوی دیگر سیاست‌ها، برنامه‌ها و ساختارهای نظام‌های سیاسی بر اساس نیاز مردم شکل می‌گیرند و همین مردم اگر احساس نیاز برای تغییر داشته باشند، نظام‌ها باید خودشان را با نیازهای مردم هماهنگ کنند؛ اگر بخواهند دوام و بقا داشته باشند.
*در این پروسه که از یک طرف نیاز به اصلاح است و از یک طرف ساختارهای سیاسی، اداری و اجتماعی در برابر این اصلاحات مقاومت می‌کنند، معمولا چالش‌ها شروع می‌شود.
*خشونت در بیان و طرح مطالبات و درخواست اصلاح در امور می‌تواند یکی از عوامل انحراف از مسیر اصلی باشد، چنانچه شما خشونت را در جامعه ترویج کنید، نه‌تنها امور اصلاح نمی‌شود بلکه بدتر به سمت تنگ نظری، بسته‌شدن فضا و تعصبات بیشتر سوق پیدا می‌کند.
*از سوی دیگر اگر حکومت هم در مقابل هر اعتراض و خواسته‌ای خشونت به خرج دهد نه‌تنها فضا را آرام نخواهد کرد، بلکه زمینه اعتراض بیشتر را فراهم می‌کند. در پاسخ به هر خواسته مردم، در پاسخ به تقاضای رفع مشکلات فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی نمی‌شود با خشونت رفتار کرد.
*معضل اجتماعی را باید به شیوه خاص خودش پاسخ داد، یک بیمار وقتی به دکتر مراجعه می‌کند و مثلا دچار دل‌درد شده، اگر دکتر به‌جای درمان و دارو با چوب و چماق و باتوم به سر و تن مریض بزند، آن مریض بهتر که نمی‌شود هیچ، احتمالا دست و پایش هم خواهد شکست.
*جامعه ما آسیب‌هایی دارد، این آسیب‌ها در حوزه‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی هستند و دشمن هم دارد از وجود این آسیب‌ها در کنار مدیریت ضعیف سوءاستفاده کرده و اوضاع را بدتر می‌کند.
*از سوی دیگر ما نیاز داریم به اینکه هم گفتمان مردم را به سمت گفتمان اصلاح‌طلبانه در چارچوب قوانین سوق دهیم و هم نظام را تشویق و ترغیب کنیم که پاسخی که به مردم می‌دهد پاسخ درخور و در شأنی باشد.
*الان این خشونتی که دارد ترویج می‌شود از یک طرف به ماموران امنیت و به کسانی که حافظ امنیت کشور هستند آسیب می‌زند و جان آنها را به خطر می‌اندازد، آنها فرزند این آب و خاک هستند، از سوی دیگر خشونت‌هایی که ما شاهدیم علیه مردم اتفاق می‌افتد از سوی بعضی از نیروهای حافظ امنیت چه انتظامی چه قوای دیگر آن هم قابل پذیرش نیست.
*به هر حال این آسیبی که به مردم می‌رسد، چه مردم معترض باشند، چه مردم منتقد باشند آسیب زدن به این‌ها و رفتارهای خشونت‌آمیز با این‌ها سیکل خشونت را تشدید می‌کند.
*باور من بر این است که نخبگان کشور، افراد ذی‌نفود و مسئولان باید کمک کنند که فضا را آرام کنیم، هم حرف مردم شنیده شود، هم نظام خواسته‌ها و مطالبات مرم را تعقیب کند و هم اینکه حافظان امنیت و مردم را از مقابله با هم دور کنیم؛ حتی مخالفان و موافقان را چون در برخی از تجمعات و حوادث در بعضی از دانشگاه‌ها برخورد میان دانشجویانی که موافق و مخالف بودند، رخ می‌داد. من فکر می‌کنم فضای کشور و جامعه را باید به سمت آرامش بیشتر سوق دهیم تا اینکه از این مرحله عبور کنیم.
*در رابطه با مسأله لباس شخصی‌ها و اینکه برخی سودجویان چنین فضایی سواستفاده می‌کنند، این ضعف سیستم امنیتی و انتظامی کشور است که افرادی بدون اینکه منتسب به جایی باشند و از نظر قانونی مشخص باشد که اختیار دارند یا ندارند در این مسائل و مداخلات حضور داشته باشند.
*من فکر می‌کنم هم وزیر کشور به عنوان رئیس شورای امنیت کشور و هم فرماندهی انتظامی کشور باید پاسخگو باشند که این افراد چه کسانی هستند و چرا این رفتارها را انجام می‌دهند. اگر نیروی پلیس هستند چرا این کارها را می‌کنند و اگر نیستند متعلق به کجا هستند و چرا پلیس با این‌ها برخورد نمی‌کند. این‌ها نکاتی است که مردم هم پیرامون آن سوال دارند.
*مردم هم باید واقعیت امر را بپذیرند که وقتی کشور دچار بی‌نظمی، اغتشاش و آشوب می‌شود هرکسی ممکن است از این وضعیت سوءاستفاده کند. مردم هم باید به آرام شدن فضا کمک کنند و جلوی سوءاستفاده دشمن و گروه‌های خشن نظامی و کسانی که دنبال این شرایط هستند تا به امنیت کشور آسیب بزنند را بگیرند و سعی کنند اعتراضات خود را در چارچوب آرام‌تر، اصلاح‌خواهانه‌تر و در چارچوب دوری از تنش و چالش دنبال کنند. من فکر می‌کنم ترویج خشونت از هر دو طرف کار درستی نیست و قابل پذیرش هم نیست.
