کمال‌الدین پیرموذن در یادداشتی با عنوان «فکر انگلیسی» در روزنامه اعتماد نوشت: سال‌ها پیش گلادستون» نخست‌وزیر بریتانیا به اعضای مجلس عوام آن کشور رهنمودهایی داد، آن پیر سیاستمدار یهودی‌الاصل کتابی را در دستش بلند کرد و به برنامه‌ریزان انگلستان گفت: «اگر می‌خواهید بر مسلمانان جهان پیروز شوید و برتری یابید باید محتوای این کتاب را از میان آنان بردارید و جلد و شکل ظاهر را برای‌شان تبلیغ کنید.» پرسیدند آن کتاب چه نام دارد؟ جواب داد: «قرآن، کتاب آسمانی آنان» و اضافه کرد: باید شعار و سیاست «تفرقه بینداز و حکومت کن» خودمان را در جهان ادامه دهیم، سیاست ما بر هر کشوری باید برگرفته از امور دینی، جامعه‌شناسی و روانشناسی اجتماعی و تربیتی و روانی افراد آن کشور باشد. ما باید کوروش و داریوش؛ پادشاهان مقتدر هخامنشی را برای ایرانیان مانند دو کفش بزرگ جلوه دهیم که در ویترین بگذارند. به آنها نگاه و افتخار کنند ولی از خط و راه آنان نتوانند استفاده کنند. عرب‌ها را سیر بگذاریم زیرا تا آن زمانی که سیر باشند به شادی و هلهله و دست‌افشانی و پایکوبی می‌پردازند و کاری به کار دنیا و سیاست ندارند. اما ایرانی‌ها را باید گرسنه نگه داشت تا تمام هم و غم آنان مصروف شکم شود و وقت اندیشیدن نداشته باشند، زیرا آنان قومی هستند که اگر سیر باشند فورا به نیازهای ثانوی که عبارت باشد از سیاست و علم و معرفت می‌پردازند و این به ضرر ماست…
این پیشنهاد قرن‌ها پیش در مورد ایرانیان تا به امروز به اثبات رسیده است، زمانی که اسکندر مقدونی پسر فیلیپ، داریوش سوم پادشاه هخامنشی را شکست داد و ایران را فتح نمود و به استادش ارسطو یا ارسطاطاییس باشد، نامه‌ای نوشت و اوضاع و احوال جغرافیایی و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و قومی مردم ایران را برای استادش شرح داد. ارسطو دو رهنمود داد که یکی از آنها این است که ایرانی‌ها را گرسنه نگه‌دار تا تمام هم و غم‌شان مصروف سیر کردن شکم شود و…
در سال‌های اخیر، که ایران رتبه یک فرصت‌سوزی را هم در دنیا دارد، هم کشورهای طرف مذاکره با ایران به ویژه امریکا و انگلیس و فرانسه و هم جریان خاص در داخل کشور، در عمل فکر شوم انگلیسی که: ایرانی‌ها را باید گرسنه نگه داشت تا فکر اندیشیدن نداشته باشند را سیاست کاری خود قرار داده‌اند و بدان جهت اثری از درآمد بی‌سابقه نفت در زمان ریاست جمهوری جناب احمدی‌نژاد و به علل متعدد از ثروت ملی حاصل از به فرجام رسیدن برجام در مقطع ریاست جمهوری جناب روحانی بر سر سفره‌های مردم مشاهده نشد و ۹۰ درصد جمعیت کشور همواره و حالیه رنج ناشی از معیشت دارند و خیلی‌ها بیکار و یا شرمنده تامین نان شب زن و فرزند خویشند و کشورهای سلطه‌جو نیز همواره در عمل با استمرار تحریم ظالمانه و ایجاد چوب لای چرخ جذب سرمایه‌گذاری‌ها در ایران همواره آسیب جدی به سطح کیفیت زندگی ایرانیان فراهم آورده‌اند.
جاری بودن این فکر شوم و ناعادلانه در کشور، علی‌رغم اینکه امکانات این کشور به اندازه یک قاره است در سایه بی‌تدبیری‌ها، تندروی‌ها، کوتاهی‌ها و استفاده از مقدسات موجبات نارضایی اکثریت ملت را به طور عام و بانوان و جوانان و دانشجویان و نخبگان را به طور خاص پدید آورده و هر یک از آحاد ملت به طریقی این نارضایتی خویش را مجدانه به صاحب‌منصبان و مراکز تصمیم‌گیری حاکمیت منعکس می‌کنند و برخی نیز به ویژه نخبگان جامعه، عطای احقاق حق مسلم خود را به لقایش بخشیده و مهاجرت گسترده‌ای از ایران را ملاک عمل خویش قرار داده‌اند که به جد با منافع ملک و ملت و نظام و کیان در تضاد است.
در کنار آن عدم اعطای حقوق اساسی شهروندان روز به روز انتقادات و اعتراضات را پررنگ‌تر به طرق متعدد خودش را نشان می‌دهد؛ که امید است دست‌اندرکاران امور ملت با درک عمیق مسوولیت و با اهتمام شبانه‌روزی و با تعامل با دنیا و فراخوانی همه نخبگان جامعه در جهت ارتقای سطح کیفیت زندگی ایرانیان به طور ضربتی، اقدامات اساسی به عمل آورند.
همان‌طوری که اقتصاد مولد آلمان را از زیر خروارها خرابه‌های جنگی بیرون کشیده و رشد اقتصادی و رفاه عمومی را در آن کشور پدید آوردند، در ایران نیز با مدیریت کارآمد و جذب شایستگان و ضمن پاسداشت حق انتقاد و اعتراض دانشجویان و در نهایت با جذب مشارکت عموم آحاد ملت اقتصاد مولد و رشد اقتصادی را تهیه و برای تورم که در این کشور حرف اول را می‌زند چاره‌سازی نمایند.
برای خنثی کردن نظر گلادستون در خصوص قرآن مجید، ضمن اجتناب از سوءاستفاده از مقدسات و باورهای مردم و پرهیز آقازاده‌های صاحب‌منصبان از ویژه‌خواری و اختلاس و تبعیض، باید محتوای زندگی‌ساز و انسان‌ساز قرآن را به خوبی دریابیم تا با عمل به آن، به دین و دنیای آحاد ملت به طور ویژه اهتمام مجدانه به عمل آورند که البته خدمت راستین به ملت رشید ایران اسلامی، بی‌تردید پلی برای تامین رضایت پروردگار است نه با زور که به هیچ صورت، نسل فعلی ایرانی، آن را نمی‌پسندد و برنمی‌تابد.
به عوض پرداختن به این دنیای ملت، وفق مفاد قانون اساسی کشور، تمام هم و غم مسوولان هدف‌گذاری بی‌نتیجه آخرت ملت باشد. به کوروش و داریوش و سایر بزرگان اقوام غیور ایرانی هم فقط افتخار کردن کافی نیست بلکه باید خصال و رمز و راز پیروزی و سرافرازی آنان را دریابیم و عمل کنیم. تنش بین مسلمانان به ویژه با کشورهای مسلمان همسایه را با دیپلماسی فعال و پرجاذبه به صفر برسانیم و با غلبه بر فکر انگلیسی «تفرقه بینداز و حکومت کن» در بین کشورهای مسلمان و سایر ملل، دل در گروی توسعه ایران و تعالی ایرانیان باشیم و بس.
