مهدی نصیری، سردبیر سابق کیهان در کانال خود نوشت:
اونایی که تا همین دیروز از کشور و دولت چین بت ساخته بودن و ذوب در حمایت چینی ها بودن، بعد از اون بیانیه مشترک با سعودی ها و بحث امروز در مورد جزایر سه گانه، خشمگین شدن و…!
یکی نیست به اینا بگه حوزه حکمرانی و حوزه سیاست، مثل حوزه فردی نیست که بر نظامات اخلاقی و…مبتنی بر فرد، استوار باشه.
سیاست، حوزه مناسبات قدرت و تامین مصالح عمومیه و دولت چین و هر دولت معقول دیگری در دنیا، روابطش با جهان و سایر کشورها بر پایه همین دو اصل قدرت و تامین مصالح عمومی مردمان شان تعریف میشه. بر این اساس، شما دشمن و دوست همیشگی ندارین.
ولی متاسفانه ما تمام تخم مرغ های مان را گویا در سبد چین و روسیه گذاشتیم و نتیجه شد آنچه امروز شاهدش هستیم. آن یکی از پشت خنجر زد و این یکی هم از روبرو!
چینی ها برای تهییج اقتصادشان و تکمیل فاز سوم از دومین مرحله توسعه صنعتی شان نیازمند توسعه و تعمیق هر چه بیشتر نظام توزیع (از حمل و نقل و جاده و ریل و کشتی ) هستند و انرژی و همین بحث توزیع پایه و اساس مناسبات سیاسی و اقتصادی و البته استراتژی همکاری چینی ها با کشورهاست.
تجربه دو سه سال اخیر نشون میده که برخلاف تصورات و توهمات، چینی ها ذره ای به ایران در این نظام توزیع و تامین امنیت انرژی، بها نداده اند! آن هم علیرغم شواف قرارداد ۲۵ ساله و …
در مقابل، پاکستان را به ایران ترجیح دادن و با اینکه ایران مسیری بمراتب ارزانتر و بهینه تر برای دسترسی شان به خلیج فارس و دریای عمان و همچنین غرب و جنوب غرب اروپا و حتی آفریقا و کشورهای آسیای غربی است، پاکستان با آن شرایط امنیتی عجیب و مسیر صعب العبور و تاجیکستان و قزاقستان به ایران ترجیح داده می شود! چرا؟
بله، داریم میبینیم که عربستان و بزودی عراق، نقش اصلی را در تامین امنیت سوخت پیشبرد مراحل بعدی توسعه صنعتی در چین را بازی خواهند کرد!
حالا طرفداران چین پاسخ بدن وقتی ما هیچ نقشی در این دو ستون اصلی راهبرد سیاست خارجی چینی ها نداریم، چطور میتونیم نقش یک شریک استراتژیک رو برای چینی ها داشته باشیم؟
