اکانت توییتری “آدم” در رشته توییتی، اینطور نوشت:
میراث شومی که دولت روحانی برای کشور بجاگذاشت «شرطی کردن» اقتصاد و «افزایش قدرت استراتژیک نهاد بازار در مقابل دولت» بود که مهمترین مشکلِ حل نشدن مسئله تحریم هم هست. اما داستان چیه؟
تحریم زمانی تموم میشه که یا جمهوری اسلامی نباشه و یا انقدر قدرت داشته باشه که تحریم رو بی‌اثر کنه.
اما تازمانی که نگاه به اقتصاد کشور نگاه به بیرون مرزها و فشار روی سیاست خارجی باشه، چنین چیزی ممکن نیست چون تو این شرایطی ما با «بحران اقتصاد سیاسی» مواجه هستیم نه بحران اقتصادی.
این نگاه غلط الان دیگه نه تنها بین بعضی مسئولین هست بلکه بین مردم و از اون مهم‌تر بعضی فعالین اقتصادی و تُجّاری که توی اقتصاد کشور نقش مهمی دارن هم این نگاه مثل ویروس بهشون سرایت کرده . همون چیزی که رهبری بارها و بارها با عنوان «شرطی شدن» در موردش گفتن.
صحبت‌های رهبری: «متأسفانه اقتصاد ما در این چندسال شرطی است؛ «ببینیم چه میشود؛ ۶ماه دیگر چه میشود؛ برجام چه میشود» و مانند اینها. حالاهم بعضی سعی می‌کنند دوباره اقتصاد را شرطی کنند؛ «ببینیم ابتکار رئیس‌جمهور فرانسه چه میشود؛ فلان ابتکار چه میشود»؛ اینها را باید کناربگذارند».
به زبون ساده‌تر متاسفانه دولت روحانی بمعنی واقعی کلمه ۸۰ میلیون دلال ساخت و تمام بازار و مردم درگیر این کرد که اگر بازار فلان شد، فلان خرید یا فروش رو انجام بدیم
اسدالله عسگراولادی تو یه نشریه میگه بعد از انتخابات ۲۴خرداد یکی از دولتمردان کابینه روحانی باهاش تماس گرفته و خواسته کاری کنه که قیمت دلار بیاد پایین و ظرف ۴۸ ساعت اینو انجام دادیم! اونجا عسگر اولادی یه جورایی میگه که این موضوع رو شخصی حل نکرده بلکه بواسطه قدرت گرفتن بازار نسبت به دولت این کارو کرده شرطی شدن بازار به این کمک کرده. نکته مهم هم اینه که یکی از کلیدی‌ترین عوامل و بازیگردان اصلی این ماجرا اتاق بازرگانیه.
الان شاید دولت رئیسی به اندازه دولت روحانی اقتصاد رو شرطی نکرده اما تا زمانی که مردم و فعالین اقتصادی دچار این بیماری باشن و مشکل شرطی شدن اقتصاد و قدرت گرفتن بازار حل نشه ، هیچوقت به اهداف اقتصادی که رهبری در قالب شعار سال میگن نخواهیم رسید حضرات…
