قربانیان سیتی سنتر

دیدبان مسجدسلیمان : پروژه سیتی سنتر (مرکز خرید بزرگ شهری) که دو شهردار سابق سلیمانی و مولایی از آن یاد کردند و دورخیزی برای اجرای آن داشتند ؛ اما گویا این پروژه برای آنها خوش یمن نبوده است و پس از مطرح ساختن آن از شهرداری شهر محروم و کمتر توسعه یافته برکنار شده اند!!!

شهرداران مسجدسلیمان در حالی به سمت این پروژه ی عظیم می روند که اولویت ضروری و نیاز فوری و خواسته ی عمومی شهروندان نمی باشد و اجرای این پروژه زمانی مطرح می شود که در دو نقطه ی شهر بخش خصوصی در حال ساخت مراکز تفریحی و خرید هستند! و در عین حال تنها پاساژ طبقه ای مسجدسلیمان نیز چنان رونق و استقبالی در این کسادی بازار به خود نمی بیند.

اما اولویت ضروری شهروندان مسجدسلیمانی از شهرداری مسجدسلیمان، نزدیک ساختن امکانات و خدمات شهرداری به حداقل استاندارد های شهری است.
فضای سبز ‌و‌بوستان ها و پارک ها و شهربازی که شاید جز نا ایمن ترین و‌فرسوده ترین مراکز تفریحی کشور و‌شاید منطقه باشد
آسفالت معابر اصلی و فرعی و محلات شهر
اصلاح هندسی معابر
تکمیل نامگذاری معابر شهری از یک کوچه ی نمادین به تمامیت معابر شهری
تسویه بدهی های انباشته شده ی شهرداری نسبت به اشخاص و سازمان های دولتی
نوسازی ناوگان حمل و‌نقل عمومی
ایجاد سایت جمع آوری زباله و سایت بازیافت و تفکیک زباله
نظارت بر ساخت و سازهای غیر قانونی و برخورد با متخلفین
و در نهایت شاید پاکسازی شهر از پوسترهای تبلیغاتی مدعیان خدمت از چهره ی نا زیبای شهریمان
پس برنامه ریزان و طراحان سیاست های شهری و خدماتی شهری شهرداری بجای آرمانگرایی و اتلاف منابع شهرداری به سمت واقع گرایی و درک شرایط موجود شهری پیش روند و برنامه های توسعه ی شهری را بر اساس وضع موجود و نیازهای ضروری شهروندان قرار دهند.

آیا برنامه ی نوسازی شهری و ترمیم بافت های فرسوده ی شهری برای شروندان مناطق محروم مسجدسلیمان اهمیت دارد یا یک مجتمع تجاری تفریحی بزرگ در قلب شهر؟

آیا تعریض خیابان ها و راهگشایی بیشتر برای تردد شهروندان مانند بلوار دوم شهری نیاز شهروندان است یا طرحی که نهایتا چند فروشگاه ساخته و تحویل جامعه ای داده شود که در تامین خداقل های سبد معیشتی دچار مشکل است؟

لذا از اعضای جدید شورای اسلامی شهر مسجدسلیمان و سرپرست شهرداری تقاضا می کنیم اساس کار را بر حقیقت و واقعیت گذاشته و با طرح ریزی برنامه های توسعه ی پایدار اجتماعی بر پایه عدالت اجتماعی و نگرش آینده نگارانه شهر را از وضع ناامید کننده موحود به سمت شهری توسعه یافته و در شان مردم شهر نخستین ها هدایت نمایند.