دیدبان مسجدسلیمان : پیشتر در خصوص اهمیت برنامه ریزی در مناسبات شهری و شهرداری سخن به میان آمد و توضیحات گزینه های اول و دوم یعنی ۱-تعیین هدف، یافتن و ساختن راه وصول به آن و ۲-تصمیم‌گیری در مورد اینکه چه کارهایی باید انجام گیرد، ارائه شد. در ادامه به توضیح سه بخش پایانی خواهیم پرداخت.
۳-تجسم و طراحی وضعیت مطلوب در آینده و یافتن و ساختن راه‌ها و وسایلی که رسیدن به آن را فراهم کند.ساختار مدیریت پارلمان شهری به گونه ایست که اگر طراحی از پیش تعیین شده ای برلی اجرا یا نظارت بر عملکرد شهرداری وجود نداشته باشد، قطع به یقین، شورا جوابگوی نیاز شهروندان و مشکلات شهری نخواهد بود. لزوم این امر به قدری مبرهن است که می توان گفت شورای بدون طرح و تجسم، فاقد هرگونه دستاورد در حوزه مدیریت شهری است.
۴-طراحی عملیاتی که شیئی یا موضوعی را بر مبنای شیوه‌ای که از پیش تعریف شده، تغییر بدهد. این موضوع مرتبط با بخش سوم بوده و نیازمند ارائه پیشنهادات سازنده برای ایجاد تحولات مهم و ساختاری چه در شهرداری و چه در شطح شهرستان است. برای ساختن و آبادانی باید طراحی عملیاتی ویژه ای را بکار بست.
۵-فرآیند تفکر قبل از عمل
می توان گفت که ذهن انسان مثل چتر نجات است، فقط هنگامی خوب عمل می کند که باز شده باشد. باز کردن چتر نجات باید قبل از احساس خطر صورت گیرد تا با آرامش بیشتری ماموریت ما انجام پذیرد و همچنین نیز استرس و تنش های هنگام خطر را به همراه نداشته باشد. پس بهتر است انسان قبل از احساس خطر بر اساس تجارب خود و دیگران در مورد آن بیندیشد و با رعایت اصول مترتب بر آن موانع احتمالی را خنثی کرده و با انگیزه بیشتر و روحیه ای شادتر زندگی کند.
برای برنامه ریزی شهری، اولویت بکارگیری علم مدیریت در تمامی سطوح است.
شیروان نصراله پور
شهروند مسجدسلیمان جان
