دیدبان مسجدسلیمان : لازمه پایداری تعادل است؛ تفاوت در انگاره های مختلف در تعمیم مفهوم تعادل و پایداری است که گروهی آن را از رابطه مستقیم با محیط زیست و حتی به شئونات زندگی نیز ربط داده اند. یعنی رابطه انسان با محیط و انسان با انسان را در جوامع تعمیم می دهند.
در توسعه پایدار انسانی، پایداری در تمامی ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی مورد تاکید قرار می گیرد و عقیده بر این است که بدون پایداری و ایجاد تعادل و توازن در تمامی ابعاد جامعه نمی توان به یک توسعه با دوام دست یافت. به منظور نیل به این هدف، توسعه به سان سیستمی نگریسته می شود که عناصر اصلی آن، مردم، منابع و سرزمین به شمار می روند و ترکیب مطلوب این عناصر برمبنای مشارکت و در قالب یک ساختار اجتماعی، اقتصادی و فضایی مناسب به معنای دست یابی به توسعه خواهد بود.
برای رسیدن به الگوی توسعه مطلوب یا استفاده صحیح از منابع و فرصتها و توزیع عادلانه آن، مشارکت مردم به عنوان بهره مندان از توسعه ی پایدار به عنوان عاملی اصلی و محوری به شمار می رود که تلفیق و ترکیب عناصر اصلی در جریان توسعه و به فعلیت در آوردن آنها را بر عهده دارد.
در توسعه پایدار شهری ، شهر از جنبه های مختلف دارای رشد متعادل و موزون است ومهمترین شاخص های آن را میتوان برخورداری از الگوهای بدیع معماری و شهرسازی خصوصا توجه به بافت های فرسوده ی شهری و مبلمان شهری، ایجاد و توسعه زیر ساختهای حمل و نقل عمومی در راستای ساماندهی ترافیک شهری به ویژه مترو و قطار شهری ، افزایش و بهبود سرانه فضای سبز یا کمربند سبز شهری، توانمندسازی محلات و حاشیه نشینی ، ارتقای خدمات شهری و دسترسی عادلانه ی شهروندان به خدمات شهری ، استقرار شهر الکترونیک و شفافیت بروکراسی ، ارتقا فرهنگ شهروندی و تامین حقوق شهروندی و در آخر برابری شهروندان در توزیع فرصت های زندگی دانست.
بنابراین نتایج حاصل از توسعه پایدار شهری میتواند هویت یابی شهروندان ، نشاط و سلامت روانی شهروندان ، دسترسی راحت به امکانات شهری و امنیت خاطر از حقوق شهروندی ، تنوع تامین خدمات و امنیت ، در نظر گرفتن ملاحظات اقتصادی و اجتماعی خصوصا خودکفایی مناطق در تامین نیازهای خود ، زیست محیطی ، کالبدی و ریخت شناسی شهری و اجتماعی باشد.
نیاز ها و لازم های توسعه پایدار شهری در شهر اهواز را می توانیم در این مباحث تقسیم بندی کنیم:
۱ . مشارکت و مطالبه گری شهروندی : امروزه مشارکت و مطالبه گری شهروندی به عنوان یکی از مهمترین ملزومات دستیابی به توسعه پایدار شهری محسوب می شود.در شهر اهواز با توجه به ترکیب قومیتی متنوع می توان با هم افزایی سرمایه های اجتماعی و توسعه محلی و بهره گیری از تمامی ظرفیتهای فردی و گروهی، مهمترین شرط بنیادین برای تحقق توسعه پایدار را محقق ساخت.استفاده از تمام ظرفیت های فردی و اجتماعی نخبگان در قومیت های متنوع این تکثر قومیتی را از تهدید به فرصت تبدیل کرده است.
۲ . تدوین و اجرای طرح جامع توسعه شهری : وجود طرح جامع و استراتژیک توسعه شهری باعث می شود که سند راه و افق شهر و جهت حرکت توسعه شهری مشخص باشد ، سپس جایگاه کارگزاران توسعه مختلف عرصه توسعه ، نحوه مشارکت و همکاری آنان و منابع مربوطه شفاف شده باشد و هر نقش بداند در سند راه توسعهچه انتظارات نقشی جامعه از آن دارد.
۳ . ارتقا کمی و کیفی خدمات شهری : توسعه و ارتقا کمی و کیفی خدمات شهری از طریق گسترش بازارچه های محلی و میادین میوه و تره بار ، پارکها و فضای سبز ، مراکز بهداشتی عمومی شهری ، مراکز آتش نشانی و خدمات ایمنی ، مراکز بازیافت مواد زائد جامد ، ساماندهی صنوف و مشاغل آلاینده شهری و انطباق آنها با نیازهای فعلی و آتی شهر و شهروندان ، برای رسیدن به توسعه پایدار شهری اهواز ضروری به نظر می رسد.
ادامه دارد…