دیدبان مسجدسلیمان : اخیرا کلیپی در فضای مجازی منتشر گردید که هموطنی مسجدسلیمانی شیر آب را باز میکند و در عین ناباوری آب جوش از شیر روانه میشود و حرارت و بخار از آن متصاعد میگردد.
این در حالی است که سدهای متعدد، ۴ شهرستان مسجدسلیمان، لالی،اندیکا و هفتکل را احاطه کرده و حق این شهرهای حاشیه رود پرآب کارون نیست که اینگونه مردمانش در رنج و عذاب و بی آبی باشند.
چند سال پیش امام جمعه شهرستان در برنامه سراسری تلویزیون بهمراه فرماندار اسبق حاضر شده و این موضوع را یادآوری نمود که : “ما از دعوت کردن مهمانان معذوریم” . آب جوش درون خطوط لوله آب منازل و آب گداخته درون مخازن، جزء شرمسازی و سرافکندگی چیزی برای ساکنین خانه ندارد.
اینجا شهر فراموش شده ی مسجدسلیمان، مردم اگر در هوای گرم و شرجی به هوای استحمام وارد خانه شوند پوست تنشان میسوزد تا آبی بر بدن خود بریزند.
بانوان در خانه چندان شرایط مساعد شست‌وشوی را نداشته و دائما باید هُرم گرمای آب را بر پوست دستان خود تحمل نمایند.
از همه این مصائب که بگذریم مصیبت بیخیالی مسئولین و فشلی آنها دردآورتر است.
متولی آب و فاضلاب شهرستان در ۴ سال گذشته درحالیکه باید بدنبال تامین آب شرب و ۲۴ ساعته منازل باشد، بیشتر سعی در تبلیغات و نصب بنرها داشته و عملا هیچکدام از نمایشها در بیلبوردها به سرانجام نرسیده است.
عدم توجه به خواست‌های عمومی و بی تفاوتی نسبت به افزایش حق آبه شهرستان، عدم تعامل مناسب با شرکت انتقال آب و عدم برنامه‌ریزی صحیح در توزیع آب موجود، از متولی آبفا در مسجدسلیمان، یک مدیر ناکارآمد ساخته و انتخاب عجیب مدیر برتر در شهرستان در سال ۹۸ را بیشتر به جوک شبیه میسازد!
انتظاری که از مدیریت آبفا شهرستان میرود این است که اولا با دقت دغدغه های مردم و ولی نعمتان خویش را بشنود و در رفع حوائج ایشان کوشا باشد.
ثانیا یک روابط عمومی قوی و مردمی جهت پاسخگویی به شکایات مهیا ساخته و از بار نارضایتی مردم بکاهد.
ثالثا در تعامل با نماینده و فرماندار و مدیریت سدهای اطراف، حق آبه مصرفی شهرستان افزایش دهد.
رابعا با تشکیل کارگروه نسبت به ترویج فرهنگ صحیح مصرف آب، خصوصا در فصلهای گرم سال، اقدام نماید.
راهی که برخی مدیران از سنوات گذشته درپیش گرفته اند بیشتر به ترکستان میرود. ترجیحا به مردم برگردند و برای ماندگاری نامشان تا میتوانند خدمت کنند که این میزها اگر ماندنی بود به ایشان نمیرسید.
ای آقا کدام مصرف و اصراف آب…مگر میشود با روزی دوساعت آب اصراف کرد ..تازه نکته ای میگویم طنز نیست..حتما متوجه عمق ماجرا میشوید..کنتور مارا پیمانکار نصب میکند وناظری تایید میکند..خوبه بعد از نه ماه که قبض پرداخت کرده ایم مامور یکهو خبرمان میکند که کنتور برعکس سوارشده و باید ۵۰ هزارتومان پرداخت کنید تا کنتوری جدید نصب کنند..هرچه رفتم وآمدم و گفتم مقصر که من نبوده ام ما فقط باید کم مصرف کنیم وپلمب کنتور دست نخورد این چه ربط به ما دارد ….عوض کردیم و پول دادیم ..ولی باز بعداز چند ماه آب از سر روی کنتور بالازد ..اینبار مامور آمدوگفت ۴۰۰ هزارتومان باید بحساب سازمان بریزید بیایند کنتور عوض کنند این جنسش خوب نیست ..هرچه گفتم من که نخریدم خودتان آورده ونصب کرده اید تازه متوجه شدم من تنها نبوده ام و این بلا سر خیلی ها آمده آخر سر هم برایمان زده کنتور خراب و فیکسی حساب میکنند ..سه نعر دو کارمند وکه من بیشتر ماهها خانه نیستم و پسری که ۱۷ سال دارد و خانومم که فرهنگیست و دو منبع ۱۰۰۰ لیتری که درماه شاید سه یا چهار بار پرشوند به نظرتان مصرف آب ما چقدراست واین داستان را فرض کنید پیرزنی تنها هم داشته و هردفعه …خب سوال این است چرا هیچکسی نظارتی ندارد که احوال مردم را بشنود .شما گفته اید ولی نعمت اند مردم اما در اصل مردم منبع درآمد سازمانها ونهادهای دولتی شده اند که هر کدام به نحوی گوش آنها را میبرد فقط نوعش فرق دارد .تشکر